عید زبان ترکی تنها یک مناسبت نمادین نیست؛ بلکه یادآور مسیری است که زبان ترکی در دوران جمهوریت طی کرده تا استقلال، غنا و زیبایی خود را حفظ کند. مصطفی کمال آتاتورک با تأسیس «انجمن زبان ترکی» و برگزاری نخستین کنگره زبان در ۲۶ سپتامبر ۱۹۳۲، افق تازه‌ای را برای پالایش و تقویت این زبان گشود.

از آن روز تاکنون، هر سال در همین تاریخ، دانشگاه‌ها، مدارس، مراکز فرهنگی و رسانه‌ها با برنامه‌های گوناگون به استقبال این روز می‌روند؛ برنامه‌هایی که از سخنرانی و نشست‌های علمی گرفته تا مسابقات ادبی و هنری را در بر می‌گیرد. هدف مشترک همه این تلاش‌ها یک چیز است: زنده نگه داشتن زبان ترکی و انتقال آن به نسل‌های آینده در شکلی پاکیزه و پرتوان.

زبان ترکی نه‌فقط در ترکیه، بلکه در سراسر جغرافیای ترک‌زبانان ــ از آسیای میانه تا قفقاز ــ پلی است میان گذشته و آینده. پاسداشت این زبان، پاسداشت ریشه‌های فرهنگی و تاریخی مشترک است.

عید زبان ترکی در حقیقت جشن هویت، فرهنگ و اندیشه است؛ جشنی که یادآوری می‌کند زبانی که قرن‌ها توانسته حامل شعر، ادب و تاریخ ملت ترک باشد، امروز نیز می‌تواند با قدرت در جهان معاصر بدرخشد.