به جهان ترامپ خوش آمدید

یک پیروزی خیره کننده، ترامپ را به با اهمیت ترین رییس جمهور آمریکا از دوره فرانکلین دلانو روزولت تبدیل کرده است. بعد از شکست دادن کامالا هریس، نه با فاصله اندک بلکه با اختلاف زیاد، رئیس جمهور 45 آمریکا رئیس جمهور 47 خواهد بود. واقعیتی که ترامپ اولین ریس جمهور از زمان کلیولند در 1892 خواهد بود که دوره ریاست جمهوریش غیر متوالی بوده است. او دوره جدیدی را برای سیاست آمریکا و جهان مشخص کرده است. از برخی جهات دوره ترامپ خیلی مدرن است که توسط تغییرات تکنولوژیک و پراکندگی رسانه ها ممکن گشته، در زمانی که تمایز قانون از سیاست و سیاست از شوبیز سخت است. اما این یک بازگشت به ایده قدیمی آمریکا است، به دوره قبل از مبارزه علیه فاشیسم، فرانکلین روزولت متقاعد شد که آوردن نظم و کامیابی در جهان، منافع ملی است، در شرایطی که دیدگاه آمریکا نسبت به مهاجرت خصمانه بود و تجارت را تحقیر می کرد و به درگیریهای خارجی بدبین بود، دهه 1920 و 1930 که به دوره تاریکی کشیده شد، میتواند دوباره روی دهد.

بعد از پیروزی سه شنبه، دنیا زیر پای آقای ترامپ است. او اختیار و کنترل واشنگتنی را کسب کرده که نیاز دارد تا آن را اداره کند. در آنچه که گمان می شد انتخابات لبه چاقو باشد، آقای ترامپ بیشتر ایالتهای رقابتی را برد. او علاه بر برد در ایالتهای چرخشی، مجموع آرا بیشتری را نیز کسب کرد. همچنان که نظرسنجیها پیش بینی می کردند او از حمایت رای دهندگان مرد لاتین بیشترین بهره را برد و اما زنانی که انتظار می رفت به نفع هریس باشند به نفع ترامپ چرخش کردند. پیروزی او با پس گرفتن سنا توسط جمهوری خواهان تکمیل شد و آنطور که احتمالا به نظر می آید مجلس نمایندگان را نیز حفظ خواهند کرد. برای سرزنش و اتهام زنی در میان دموکراتها که چه چیزی اشتباه بود وقت وجود خواهد داشت اما پاسخ زودهنگام این است که، تقریبا همه چیز.

نظرسنجی پشت نظرسنجی می گفت که کشور زیر نظر پرزیدنت بایدن در مسیر غلطی است. رای دهندگان او را به خاطر پیدایش ناگهانی و انفجار تورمی که در تابستان 2021 آغاز شد هرگز نبخشیدند. دولت بایدن دیدگاهی نسبت به فرهنگ را ترویج می کرد که با اکثر آمریکایها سازگار نیست، به ویژه در مورد جنسیت که در بسیاری از تبلیغات کمپین ترامپ به چشم می خورد. آسیب زننده تر از همه، رای دهندگان درسرتاسر کشور از ناتوانی دموکراتها در جلوگیری از ورود مهاجرین غیرقانونی خشمگین بودند. حزب دموکرات با سرپوش گذاشتن بر ضعف و رد صلاحیت بایدن تا زمانی که غیرقابل انکار بود، اشتباهات خود را تشدید کرد، و آنها زمان کافی برای یافتن یک استعداد سیاسی توانا همچون ترامپ نداشتند.

چیزی عمیقتر نیز در راه است، در سال 2016 برخی از مردم خودشان را با این اندیشه که ریاست جمهوری ترامپ یک انحراف است دلداری می دادند. با اغماض و نادیده گرفتن از تلاش او برای جلوگیری از انتقال قدرت به بایدن، رای دهندگان نشان دادند که آن نتیجه گیری چه قدر اشتباه بود. درعوض، آنها بهره برداری نامحدود آقای ترامپ از حزب گرایی را به عنوان مبنای سیاستهای او از جمله تهمت زدن فساد و خیانت به مخالفانش را تایید کردند. این امر باعث گسترش یک همدلی و نا امیدی در مورد شایستگی های دولت شده است که ممکن است به نفع ترامپ باشد اما به نفع دموکراسی آمریکا نخواهد بود. "ماگا" یک جنبش سنت شکنی است بر ضد نوع اینترناسیونالیست خوش نیت که برای 70 سال کاخ سفید را اشغال کرده بودند. این هفته اکثریت رای دهندگان با چشمانی باز آن را به آغوش گرفتند.

آگر آقای ترامپ نظم قدیمی را برهم بزند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ در حالی که آمریکای قدیمی از تجارت آزاد دفاع می کرد، آقای ترامپ بازگشت به دوره مرکانتلیسم قبل از جنگ را تسریع خواهد کرد. ترامپ باورمند به تعرفه ها است. کسریهای تجاری که او مدعی است دلایلی هستند که خارجی ها آمریکا را به حماقت می گیرند. از دید او آمریکا به احتمال زیاد یک ولخرج است، در حالی که او و حزبش کاهش مالیات را پیش می برند که به کسری بودجه بیشتری منجر خواهد شد. ترامپ به مقررات زدایی عظیمی قول داده است که سودآور خواهد بود، اما او عاشق قدرت است و میل به چاپلوسی دارد. یک ریسکی که وجود دارد این است که او برای حامیانش همچون ایلان ماسک و ثروتمندان جهان قراردادهای ویژه ای را در نظر گیرد. امید ما این است که آقای ترامپ از این دام پرهیز کند، و ما تصدیق می کنیم که او در دوره اول ریاست جمهوریش این کار را کرد. اما ترس ما این است که در طول ریاست جمهوری در رادیکالترین و بی بند و بارترین حالت خود خواهد بود به خصوص اگر به عنوان مسن ترین ریس جمهور آمریکا قدرت او شروع به شکست دادن او کند. با آموختن از دوره اول ترامپ، تیم او سعی خواهند کرد مطمئن شوند نفراتی به دولت انتخاب نشوند که ترامپ را محدود سازند. او قادر خواهد بود که از کنترل خود بر کنگره و مشروعیت مردمی‌اش به بهترین نحو استفاده کند.

در دهه ها بعد از فرانکلین روزولت سیاست خارجی آمریکا در همکاری با متحدان پیش رفته است. در مقابل ترامپ با متحدان به عنوان طعمه‌ای برای دستکاری مالی یا فریبکاری، رفتار می کند. ترامپ دوست دارد که غیرقابل پیش بینی بنظر آید تا رقبای آمریکا بترسند که چیزی را امتحان کنند. ترامپ در عمل شاید بتواند قراردادی را با پوتین بدست آورد که نهایتا با حضور تانکهای روسی در کیف پایان نپذیرد. او قادر خواهد بود بر ایران فشار اعمال کند و چین را از استفاده از قدرت نظامی برای تسلط بر آسیا باز دارد. اما اگر تهدیدهای آقای ترامپ به نظر برسد که صرفاً بزرگ‌نمایی و برای نمایش است پیشبینی ناپذیر بودن او در این حالت چین و روسیه را به تهاجم ترغیب خواهد کرد.

آنچه روشن است این است که عدم قطعیت هزینه هایی را بر متحدین آمریکا خصوصا در اروپا تحمیل خواهد کرد. اگر آنها بترسند که نتوانند بر پرزیدنت ترامپ دربرابر تهدیدات تکیه کنند آنان گامهایی را بر خواهند داشت تا از خودشان محافظت کنند. در بدترین حالت متحدین آمریکا نیاز خواهند داشت خودشان بر امنیتشان بیشتر هزینه کنند. اگر آنها نتوانند سلاحهای متعارف کافی برای دفاع از خودشان در برابر متجاوزین منطقه ای فراهم آورند برخی از آنان فرانسه و بریتانیا را دنبال خواهند نمود و درصدد دستیابی به سلاح اتمی خواهند شد.

بخشی از نفوذ جهانی آمریکا از قدرت نمونه و الگو بودن آن ناشی می شود. در سیاست‌های داخلی خود و در رفتار بین‌المللی‌ رهبران آن کشور به سوابقی که در حال ایجاد آن بودند، توجه داشتند. اما آنچه قابل توجه است این نیست که بعضی اوقات قوانین را می شکستند بلکه چه میزان آن قوانین را پیگیری می کردند. در دوران ترامپ عکس آن خواهد بود، موفقیت او باعث خواهد شد که دیگران در نقاط مختلف دنیا تلاش کنند تا از او تقلید و مانند او عمل کنند. در برزیل بولسوانارو دو سال بعداز پیروزی ترامپ در 2016 انتخاب شد. در فرانسه به نظر می رسد ماری لپن در 2027 به ریاست جمهوری انتخاب خواهد شد. جنبش بین المللی ملی گراهای پوپولیست که بعد از 2020 به نظر می رسید رو به افول بود، دوباره زنده خواهد شد. اگر ترامپ سیستم قضایی را بر علیه مخالفانش بکار برد، چنانچه قول داده، یک نمونه خطرناک خواهد بود. برای درک کامل اهمیت پیروزی ترامپ زمان لازم خواهد بود. آمریکا قدرت برجسته باقی خواهد ماند. با وجود تنزل سیاست‌های آن، اقصادش حداقل تا حالا برترین در جهان است. آمریکا بر هوش مصنوعی تسلط دارد، کشوری ثروتنمند است و ارتشی بی رقیب دارد حتی اگر ارتش چین در حال جبران عقب ماندگی است. به هر حال بدون منافع خودآگاهانه و روشن‌فکرانه آمریکا به عنوان یک اصل سازمان‌دهنده ، دنیا جای زورگوها خواهد بود و کشورها بدون داشتن ترس از پیامدهایش همسایگانشان را بصورت اقتصادی و نظامی زیر فشار خواهند گذاشت و قربانیان ناتوان از چرخش بسوی آمریکا جهت آسودگی، ناچار تسلیم و سازش خواهند کرد. اتخاذ ابتکارات جهانی برای حل مسایل از تغییرات جهانی گرفته تا کنترل تسلیحات سخت تر شده است.

نظم قدیم در دنیای جدید

ترامپ بدون تردید اشاره دارد که این مشکل دنیا است نه مشکل آمریکا. تحت دولت ترامپ آمریکائیها از هزینه های مسولیت جهانی رها خواهند بود. و با این حال، دو جنگ جهانی و فروپاشی ویرانگر تجارت در دهه 1930 نشان می‌دهد که آمریکا چنین امتیازی ندارد. برای مدتی، احتمالاً برای سال‌ها، آمریکا ممکن است خوب پیش برود؛ اما در نهایت، جهان به آن خواهد رسید.

The_Economist_11_09_2024

ترجمه مهدی امیدبخش