یعقوب عمامه‌پیچ، متولد ۲ مهر ۱۳۲۵ در تبریز، از جمله هنرمندانی است که مسیر هنری‌شان از هنرستان میرک تبریز آغاز شد؛ جایی که طبیعت‌گرایی به‌عنوان پایه‌ای مهم در آموزش هنر دنبال می‌شد. او در ادامه، در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و برای مدتی کوتاه تحصیل در مدرسه بوزار پاریس را نیز تجربه کرد.

اما آنچه عمامه‌پیچ را از بسیاری دیگر متمایز می‌کند، درک او از «منظره» است. در حالی‌که نقاشی منظره برای بسیاری صرفاً بازنمایی طبیعت است، برای عمامه‌پیچ یک بستر خلاقانه و ساختارشکنانه است. خودش می‌گوید: «منظره انگار ناخواسته خودش را به من تحمیل کرد، اما در نهایت، برای هنرمند تفاوتی نمی‌کند؛ او باید بر ایده‌ها کار کند.»

او طی سال‌ها، منظره را نه‌تنها در قالب نقاشی، بلکه با ترکیب رسانه‌ها، کلاژ، طراحی و متریال‌های نامتجانس تجربه کرده است. نمایشگاه‌های او ـ از پرتره‌های اولیه در دهه ۵۰ تا تجربه‌های ساختاری و اساطیری در دهه‌های بعد ـ گواه این پویایی‌اند.

عمامه‌پیچ علاوه بر فعالیت‌های هنری، در حوزه آموزش نیز حضوری جدی داشته است؛ از دانشکده صداوسیما و دانشگاه آزاد گرفته تا کلاس‌های آزاد هنری. او در کنار آموزش، نقشی مؤثر در نهادسازی هنری ایفا کرده و از اعضای بنیان‌گذار انجمن هنرمندان نقاش ایران به شمار می‌آید؛ انجمنی که با تلاش یک‌سال‌ونیمه او و همفکرانش شکل گرفت.

داوری در بی‌ینال نقاشی اصفهان، عضویت در هیئت انتخاب نخستین بی‌ینال طراحی معاصر ایران، و حضور در ده‌ها نمایشگاه گروهی و انفرادی در داخل و خارج از کشور، کارنامه‌ای پُر بار برای او رقم زده است. از نمایش در موزه هنرهای معاصر تهران و گالری گلستان گرفته تا حضور در فرانسه، کانادا، کویت، قزاقستان، قرقیزستان و ترکمنستان، آثار او مورد توجه مخاطبان گوناگون قرار گرفته‌اند.

در سال ۱۳۸۰، دیپلم و لوح افتخار «نقاش معاصر آذربایجان‌شرقی» از سوی فرهنگسرای بهمن به او اهدا شد؛ نشانه‌ای از شناختِ رسمی به هنرمندی که همیشه راه خودش را رفت، حتی اگر آن راه، پر پیچ‌وخم و گاه فراموش‌شده باشد.