یعقوب عباسی جم در سال ۱۹۴۹ در تبریز به دنیا آمد و از همان سال‌های کودکی شیفته نقاشی شد. او آموزش‌های نخستین خود را نزد استاد برجسته مینیاتور، حاجی اسلامیان، آغاز کرد و به‌تدریج جایگاه ویژه‌ای در هنر مینیاتور و تذهیب یافت.

جم هنر خود را از مرزهای ایران فراتر برد و در نمایشگاه‌هایی در دانشگاه آکسفورد انگلستان، جشن هفتصدمین سال تأسیس عثمانی در پاریس، دانشگاه ایالتی هنر کالیفرنیا در فولرتون و همچنین نیویورک حضور یافت. آثار او در این محافل هنری بازتاب گسترده‌ای پیدا کرد و به شهرت بین‌المللی دست یافت.

او بیش از ۱۷ سال در ترکیه اقامت داشت و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه معمار سینان به‌عنوان استاد، شاگردان بسیاری تربیت کرد. در آثار خود از مواد گوناگونی چون چرم، استخوان, شاخ، لاک‌پشت، طلا و جواهر بهره می‌برد و با صبر، ظرافت و بار عاطفی‌ای که در کار می‌نشاند، شناخته می‌شد.

یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد او ساخت قلم‌موهای خاص از موی گردن گربه و پر کبوتر بود؛ ابزارهایی که در کنار ذره‌بین‌های دست‌سازش به خلق آثاری بی‌بدیل یاری‌اش می‌کردند. در سال‌های پایانی نیز با تمرکز بر نقاشی رنگ‌روغن و تلفیق آن با سنت مینیاتور، سبکی تازه و ماندگار پدید آورد. تابلوی «امانات مقدس» او به‌عنوان یکی از شاخص‌ترین آثارش در ذهن علاقه‌مندان باقی خواهد ماند.

یعقوب عباسی جم در ۲۰ اوت ۲۰۲۵ چشم از جهان فروبست. او نه تنها یک نقاش و مینیاتورساز برجسته، بلکه پلی میان سنت‌های کهن و بیان‌های نوین هنری بود. با درک عمیق از نور و سایه، روح آثارش را درخشان می‌کرد و نامش به‌عنوان «نقاش نور» در تاریخ هنر جاودانه خواهد ماند.