در خانواده‌ای هنردوست زاده شد و فعالیتش را در حوزه موسیقی از سال ۱۳۸۵ آغاز کرد و در این سالها مقاله‌هایش درباره موسیقی، در روزنامه‌های داخل و خارج به‌چاپ رسید. از مهمترین پژوهشهای وی "بررسی دلایل پسرفت موسیقی مذهبی از صفویه تاکنون در ایران"، "بررسی تأثیرات موسیقی در کودک و آسیب‌شناسی آموزش غلط موسیقی به کودکان"، "شارلاتانیزم در موسیقی ایران"، "موسیقی رپ و آسیب شناسی علل گرایش جوانان به این نوع موسیقی"، "بررسی دلایل عدم ماندگاری آثار موسیقی در سالهای اخیر"، "نگاهی به‌سیر تحویل آموزش موسیقی در کشور"، " نگاهی به روند آموزش موسیقی در ایران و تاثیر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در ارتقای سطح فرهنگی جامعه"، "بررسی نقش کلام در موسیقی و آسیب‌شناسی آواز در عصر کنونی"، "نگاهی به فعالیتهای اجتماعی هنرمندان و بررسی میزان کنشگری هنرمندان در عصر جدید" و بسیاری دیگر از جمله گفتگو با هنرمندان فعال در حوزه موسیقی است. مقالات او تاکنون برنده جوایز متعددی نیز شده است و پژوهش او در زمینه آسیب‌شناسی آموزش موسیقیِ کودک، توسط آکادمی DNW اتریش، مرکز بین‌المللی توسعه پایدار علوم جهان اسلام (ISCD) و همچنین همایش علمی پژوهشی علوم تربیتی و روانشناسی، آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی ایران به‌عنوان مقاله پذیرفته انتخاب شده است. همچنین مقالاتش در دو دوره متوالی فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر ایران برگزیده و در سه دوره از جشنواره نویسندگان موسیقی کشور موفق به‌کسب مقامهای برتر شد. او در سال ۱۳۹۸ به‌دلیل نگارش مقاله‌ای در ماهنامه هنر موسیقی، که به بررسی سیمای مشکاتیان در رسانه‌ها می‌پرداخت، برنده مقاله برگزیده سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر شد. وی در سالهای ۹۵-۹۶ در مقام عضو و دبیر کارگروه موسیقی استان زنجان و نیز به عضویت شورای شعر و ترانه منصوب شد. به اعتقاد وی رشد هنر موسیقی، در گرو توجه مقوله نقد و نقدپذیری هنرمندان و فعالان این حوزه است و تا زمانی که روحیه نقدپذیری در میان فعالان هنر افزایش نیابد، موسیقی ایرانی، حال و روز خوبی نخواهد داشت. او همچنین معتقد است با وجود ممنوعیت‌های فراوانی که گریبان موسیقی را گرفته و اجازه فعالیت آزادانه را از اهالی موسیقی سلب کرده است، فعالان راستین و دلسوزان موسیقی می‌بایست در نقد زشتی‌های این هنر و افرادی که با سوء‌استفاده از جهل توده، در پی انتفاع مالی و شهرت هستند کوتاهی نکرده و تمام همت خود را برای از بین بردن شارلاتانیزم هنری، بکار بندند. با وجود آنکه فعالیت در حوزه پژوهش و نقد موسیقی دشواری‌های خود را دارد و فعالان این حوزه نیز، آنچنان که باید قدر نمی‌بینند، اما وی با وجود بی‌مهری‌های بسیار از جانب اهالی هنر، توانسته است با فعالیت مستمر در این حوزه و نگارش نزدیک به ۴۰۰ مقاله، یادداشت، نقد و آسیب شناسی اجتماعی هنر، کارنامه موفقی برای خود ثبت کند. او برای درک بهتر و آسیب‌شناسی عمیق رابطه هنر با توده مردم، در حال تحصیل در حوزه جامعه‌شناسی است.