ترکمنستان؛ سه دهه استقلال و بی‌طرفی دائمی
۲۷ سپتامبر هر سال، ترکمنستان بزرگ‌ترین و مهم‌ترین جشن ملی خود یعنی روز ملی استقلال (Garaşsyzlyk baýramy) را برگزار می‌کند. این روز که به‌عنوان تعطیلی رسمی و نمادی از وحدت ملی، خودباوری و پیشرفت شناخته می‌شود، فرصتی است برای گرامیداشت دستاوردهای سه دهه استقلال و سیاست بی‌طرفی دائمی این کشور. اگرچه اعلام رسمی استقلال ترکمنستان در ۲۷ اکتبر ۱۹۹۱ انجام شد، اما در سال ۲۰۱۸ دولت ترکمنستان تصمیم گرفت تا تاریخ رسمی جشن را یک ماه جلوتر و به ۲۷ سپتامبر منتقل کند تا هماهنگی بیشتری با مناسبات داخلی برقرار شود.
در مارس ۱۹۹۱، ترکمنستان در همه‌پرسی حفظ اتحاد جماهیر شوروی شرکت کرد و بیش از ۹۸ درصد مردم به حفظ اتحاد رای مثبت دادند. با این حال، پس از شکست کودتای اوت ۱۹۹۱ در مسکو و تشدید روند فروپاشی شوروی، شورای عالی ترکمنستان در تاریخ ۲۷ اکتبر ۱۹۹۱ قانون استقلال و اساس نظام حکومتی را تصویب و رسماً استقلال کشور را اعلام کرد. ترکمنستان یکی از آخرین جمهوری‌های شوروی بود که استقلال خود را به طور رسمی اعلام کرد و از آن پس مسیر تازه‌ای را در عرصه سیاست داخلی و خارجی آغاز کرد. صفرمراد نیازوف، نخستین رئیس‌جمهور ترکمنستان، نقش کلیدی در تثبیت استقلال و سیاست‌گذاری‌های مهم کشور داشت.
یکی از مهم‌ترین دستاوردهای ترکمنستان پس از استقلال، اعلام سیاست بی‌طرفی دائمی بود که در سال ۱۹۹۵ توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شد. این سیاست ترکمنستان را از هرگونه اتحاد نظامی و درگیری‌های منطقه‌ای دور نگه داشته و نقش مهمی در حفظ ثبات منطقه‌ای و ارتقای جایگاه بین‌المللی این کشور ایفا کرده است.
روز استقلال ترکمنستان نمادی است از تلاش مردم این کشور برای حفظ هویت ملی، استقرار ثبات و پیشرفت اقتصادی و اجتماعی. این روز یادآور مسیر سخت و تاریخی ترکمن‌ها در دستیابی به استقلال و جایگاه ویژه‌شان در جهان امروز است.